تنوع پوشش گیاهی در مراتع جلگه ای ناحیه رویشی هیرکانی و ارتباط آن با خصوصیات خاک (مطالعه موردی: شهرستان بهشهر، استان مازندران)

ترکیب و تنوع گونه ای پوشش گیاهی مراتع تحت تاثیر عوامل محیطی مختلف بویژه خصوصیـات خاک می باشد. در بخش هایی از مناطق جلگه ای استان مازندران به دلیل وجود شرایط خاص، خاک منطقه شور است که محدودیت هایی را برای استقرار پوشش گیاهی ایجاد می کند. در این مطالعه ارتباط پوشش گیاهی و خاک در بخشی از مراتع جلگه ای ناحیه رویشی هیرکانی در شهرستان بهشهر در استان مازندران بررسی شد. پوشش گیاهی در امتداد ترانسکت صد متری و در پلات های یک متر مربعی نمونه برداری شد. نتایج آنالیز خوشه ای سبب تفکیک شش تیپ گیاهی در منطقه گردید. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که شاخص های تنوع و غنای گونه ای تیپ گیاهی artemisia sieberi-medicago rigidula و halocnemum strobilaceum-juncus maritimus به طور معنی داری بیش تر از سایر اجتماعات بود. نتایج آنالیز rda نشـان داد که شوری، بافت خاک و رطوبت از جمله مهم ترین خصوصیات خاک هستند که بر پراکنش تیپ های گیاهی منطقه اثر دارند. به طوری که افزایش شوری، آهک و درصد سیلت خاک سبـب استقرار تیپ های salicornia europaea-spergularia marina و halocnemum strobilaceum-juncus maritimus می شود. در خاک های با شوری کم تر اما مرطوب تر با کربـن آلی بیش تر و بافت رســی تیپ های aeluropus littoralis و hordeum marinum-plantago psyllium مستقر شدند. کاهش شوری و رطوبت خاک دو تیپ juncus maritimus و artemisia sieberi-medicago rigidula را درپی داشته است.